„Zimne opowiadania” i „Ten, który przyszedł mnie zbawić” Virgilia Pinery to jedyne wydane za jego życia tomy opowiadań, zawierające najsłynniejsze teksty autora. Czytelnik znajdzie tu historię mieszkańców pewnego miasteczka, którzy wykrawali sami z siebie mięsne filety; prezydenta, którego zastąpiła kukła; błaźnie, który ośmieszył wszystko, przez co musiał zginąć; sadystycznego filantropa – i jeszcze czterdzieści dwie inne. Pinera uprawiał prozę utrzymaną w tonie absurdu i groteski, surrealistyczną i pełną czarnego humoru, nie stronił od ciętej satyry i czasami skręcał w stronę bardzo specyficznej fantastyki. Autor zdaje się nie wiedzieć, co to konwencja. Jego opowiadania prowokują i pozwalają zanurzyć się w niesamowitym świecie pinerowskiej wyobraźni, w jego fascynacjach i obsesjach.
Virgilio Pinera (1912-1979), dramaturg i prozaik, przed rewolucją castrowską związany z literackim światkiem Kuby i Argentyny, sławą i uznaniem cieszył przez kilka raptem lat. Prześladowany za orientację seksualną został objęty całkowitym zakazem publikacji na Kubie i dopiero pośmiertnie zyskał międzynarodowe uznanie jako jeden z najwybitniejszych twórców literatury latynoskiej ubiegłego wieku