Pozycja prezentuje teoretyczne i metodologiczne problemy pedagogiki porównawczej, przedstawia jej teorie, koncepcje oraz rys historyczny, a także znaczenie i funkcje. Opisuje także europejską politykę kształcenia, zasady polityki edukacyjnej i rozwojowe tredny kształcenia w krajach UE. Ludzie już od epoki antycznej interesowali się tym, jak kształcą się ludzie innych narodów, jak owo kształcenie organizują i jakim celom ono służy. Owo zainteresowanie wypływa z rozpoznania, że rozwój cywilizacji ludzkiej jest kierowany tym, czego i jak ludzie uczą się w swoich instytucjach kształcących. Jest oczywiste, że systemy edukacyjne w różnych krajach także współtworzą osobowości ludzi oraz los całych narodów – stąd tak wielkie zainteresowanie edukacją. Z drugiej strony owo zainteresowanie motywowane jest zrozumieniem, że kształcenie w ramach jednego kraju czy regionu rozwija się i wzbogaca tym, co użytecznego potrafią reprezentanci danego kraju czy regionu rozpoznać i przyjąć z edukacji realizowanej w innym państwie. Dr hab Jiří Prokop, nauczyciel akademicki, specjalista zajmujący się od wielu lat teorią wychowania, socjologią wychowania i pedagogiką porównawczą. Od roku 1989 jest wykładowcą na Wydziale Pedagogicznym na Uniwersytecie Karola w Pradze. Pracuje również na stanowisku profesora nadzwyczajnego w Instytucie Nauk o Wychowaniu Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN w Krakowie. Współpracuje z Wydziałem Pedagogicznym Uniwersytetu Pedagogicznego im. J. A. Komeńskiego w Bratysławie. Jest autorem ponad 160 publikacji o charakterze naukowym i popularnonaukowym, które zostały opublikowane w formie monografii, skryptów akademickich oraz artykułów w czasopismach, w kraju i zagranicą.