Autor książki chciałby przemówić do otwartych, wrażliwych i poszukujących ludzi, którzy dotychczas nie wpadli na myśl, że paradygmat postnowoczesności - przekonanie o równej wartości wszystkich - można rozciągnąć na dziecięcy pokój i szkolną klasę. Mężczyźni nie przewyższają kobiet, biali nie przewyższają czarnych, jedne religie nie przewyższają innych, człowiek nie przewyższa natury - wielu tak uważa. Niewielu jednak idzie krok dalej - ku dzieciom. Co staje im na przeszkodzie? Autor ma nadzieję, że dotrze do nich zaproszenie; że zaciekawi ich rzeczywiście nowa droga - tak prosta i tak fascynująca - do dzieci, ich dzieci. Autor podążą nią już trzydzieści lat i wyznaje, że jest ona uszczęśliwiającym darem życia.