„Wiosna 1941” Idy Fink izraelskiej pisarki urodzonej w Zbarażu to zbiór 22 opowiadań o Holokauście. Autorka w sposób prosty, bez żadnych ozdobników opowiada ludzkie dramaty tamtych strasznych dni. Opowiadania choć krótkie są bardzo wymowne, a momentami wręcz wstrząsające. Poznajemy poszczególnych bohaterów w różnych momentach ich drogi życiowej - jedni dobiegają końca tej drogi, inni czekają „ do następnego razu”. Ida Fink skupia się nad każdym szczegółem, potrafi pokazać głęboką prawdę o człowieku stojącym po różnych stronach w czasach II wojny światowej, pokazuje świat oczami ofiary i kata. Czytając opowiadania a w zasadzie ludzkie historie na myśl przyszedł mi cytat z „Medalionów” Zofii Nałkowskiej – „Ludzie ludziom zgotowali ten los”. Taki krótki a taki wymowny. Każde kolejne opowiadanie to dramatyczne losy czyjegoś ojca, syna, matki, córki…. Na długo w mojej pamięci pozostaną ludzie ukazani w dwóch opowiadaniach – „ Wariat” ojciec kaleka patrzy jak wywożą jego trzy córki ciężarówkami i nic nie mógł zrobić oraz Aron z „Wiosennego poranku”, który za wszelką cenę pragnie uratować swoją pięcioletnią córeczkę. Na podstawie wybranych opowiadań izraelski reżyser Uri Basbash zrealizował w 2008 roku film „Wiosna 1941” opowiadający historię żydowskiej rodziny ukrywającej się na strychu u polskiej chłopki ( książka zawiera biało- czarne kadry z filmu ). Ida Fink otrzymała m.in. nagrodę im. Anny Frank, nagrodę Buchmanna przyznawaną przez Instytut Yad Vashem. Warto podkreślić, iż jej nazwisko znajduje się na liście stu najważniejszych autorów żydowskich ogłoszonej przez National Jewish Book Center w Nowym Jorku.