Jeśli ktoś uratował honor jej rodziny, to właśnie Nourig Apfeld tą książką.
Nourig Apfeld ma siedem lat, kiedy wraz z rodziną przybywa z Syrii do Niemiec. Wkrótce potem jej siostra Waffa zaczyna się buntować przeciwko twardym zasadom muzułmańskich rodziców. Za dążenie do wolności płaci życiem: w 1993 roku ginie zamordowana przez własną rodzinę. Nourig ze strachu, że grozi jej taki sam los, ucieka z domu.
Po latach dogania ją przeszłość. Policja zmusza Nourig do złożenia zeznań, obiecując jej nowe życie w ramach programu ochrony świadków. Po skazaniu ojca władze nie dotrzymują obietnicy. Nourig znów ucieka przed zemstą rodziny.
Fragment
Zdecydowanie zbyt wiele zachowałam dla siebie i swoim milczeniem przyczyniłam się do tego, by wewnątrz murów rosła groza. Nie chciałam mówić o strachu, poczuciu winy, wstydzie, kompleksie niższości, kłopotach z poczuciem własnej wartości. Teraz mówię. A mury runęły, światło i ciepło utorowały sobie drogę do wielu ciemnych pomieszczeń. Nabrałam siły, energii i odwagi.
Jeśli dokładniej się nad tym zastanowię, to jestem człowiekiem obdarowanym bardzo szczodrze. Wszystkie wylane łzy przemieniły moją pustynię w oazę. Uleczyły mnie, przyniosły zrozumienie i oczyszczenie. Miałam szczęście spotkać w życiu tak wielu miłych, cennych i odważnych ludzi, dzięki ich miłości i wsparciu mogłam iść swoją drogą i na niej nie zginąć.