WAWEL to wapienne wzgórze dominujące nad Krakowem i odgrywające w urbanistycznej i społecznej strukturze miasta rolę podobną do Akropolu w dawnych Atenach, Kapitolu w Rzymie czy Kremla w Moskwie, jako historyczna siedziba władz duchownych i świeckich. W świadomości Polaków jest jednak czymś jeszcze więcej: miejscem symbolizującym jedność i tradycję narodową. Na pięciohektarowej powierzchni wzgórza wawelskiego mieści się złożony zespół budowli zabytkowych, który niegdyś funkcjonował jako niemal odrębne miasteczko. Jego trzonem, decydującym o historycznej i artystycznej wartości Wawelu są dwa obiekty: Zamek Królewski i Katedra. Zamek na wzgórzu wawelskim stanowił rezydencję władców Polski od połowy XI wieku do początków wieku XVII, a dzisiaj jest muzeum obejmującym kilka wyspecjalizowanych oddziałów. Pierwsza Katedra na Wawelu powstała pod koniec 1. ćwierci XI wieku i była siedzibą jednego z pierwszych biskupstw w Polsce. W XIX wieku wykształciła się funkcja katedry na Wawelu jako panteonu narodowego. Obok grobów królewskich pojawiły się groby bohaterów narodowych Tadeusza Kościuszki, ks. Józefa Poniatowskiego, marszałka Józefa Piłsudskiego i generała Władysława Sikorskiego oraz poetów wieszczów Adama Mickiewicza i Juliusza Słowackiego. W wapiennym wzgórzu wawelskim znajduje się jaskinia krasowa Smocza Jama związana z legendą o smoku wawelskim, udostępniona w sezonie letnim do zwiedzania.