To jedna z najpiękniejszych opowieści o miłości, jakie kiedykolwiek czytałem. - To zdanie powtarzają wszyscy: księgarze, czytelnicy, krytycy w Europie, w obu Amerykach i na Dalekim Wschodzie. "Wysmakowana, cudowna proza, w której świat wszystkich zmysłów ożywa: Widzimy śpiew ptaków i zapach kwiatów, i słyszymy bicie serca… To powieść dla wszystkich wrażliwych dusz, poszukujących wiary, nadziei i miłości absolutnej, piękna i dobra. Ta powieść wręcz poraża dobrem." "New York Times" Czy można kochać bezwarunkowo? Czy można być tak bezgranicznie szczęśliwym dzięki miłości, choć jest się ciężko doświadczonym przez los? To zdarza się tylko w marzeniach i w bajkach. A jednak… Czytając "Sztukę słyszenia bicia serca", wierzy się głęboko, że taka miłość wydarzyła się naprawdę. Opowieść obejmuje siedem dziesięcioleci, od lat 20. do 90. XX wieku, dwa kontynenty, dwie kultury, dwie filozofie życia, dwa systemy wartości. Sławny nowojorski prawnik znika bez śladu w dzień po obronie dyplomu córki. Ani Julia ani jej matka nie rozumieją tajemniczego zaginięcia. Wszelkie próby poszukiwania prowadzą w ślepą uliczkę. Aż pewnego dnia po czterech latach Julia znajduje niewysłany list miłosny, jaki ojciec napisał przed czterdziestu laty do kobiety, o której nigdy nie słyszały. Pragnąc rozwiązać zagadkę przeszłości ojca, Julia wyrusza do birmańskiej wioski, gdzie mieszkała adresatka listu. Tam usłyszy niewiarygodną opowieść o bezgranicznym zaufaniu i bezmiernym uczuciu - uczuciu bezwarunkowym. Opowieść, która dowodzi, że miłość naprawdę może przenosić góry.