Państwowa kontrola pieniądza stała się fundamentem rządowej centralizacji gospodarki, która na całym świecie doprowadza gospodarki kapitalistyczne do zniszczenia. Poprzez nieustanne zastraszanie sektora finansowego procesami, obciążanie go karami i opłatami, legislatorzy uczynili sobie harem, w którym roi się od spasionych eunuchów, których od czasu do czasu biczuje się na pokaz. Efektem takiej polityki jest nasilający się marazm.
Pieniądz kontrolowany przez rząd, zakłócając wszystkie parametry działalności gospodarczej, przyczynia się do niesprawiedliwej dystrybucji bogactwa. W przeciwieństwie do zwykłych nierówności na rynku, arbitralne przywileje i "łaski" kierowane do producentów etanolu, wiatraków do produkcji energii, czy też emitentów papierów dłużnych zabezpieczonych na hipotekach, lub uczesników gigantcznych giełd wymiany walut, są głęboko destruktywne, zarówno jak chodzi o morale samego kapitalizmu, jak w odniesieniu do wzrostu gospodarczego, z którego owoców żyje klasa średnia.