Książka Guy Deborda, jednego z założycieli Międzynarodówki Sytuacjonistycznej, ukazała się w 1967 roku, zapowiadając rewoltę, która wstrząsnęła Francja w maju 1968 roku, a następnie ogarnęła inne kraje. Oficjalna krytyka usiłowała książkę przemilczeć, ale cytaty z niej zaczerpnięte pojawiły się na tysiącach plakatów i graffiti, jak również w niezliczonych ulotkach i broszurach, zakłócających spokój publiczny. Rewolucjoniści uznali ją za najważniejsze dzieło radykalnej krytyki społecznej od czasu Kapitału Karola Marksa . Autor analizuje nowoczesne formy alienacji, urzeczowienia i władzy, tropiąc je w polityce i kulturze, w wolnorynkowym kapitalizmie i w socjalistycznej biurokracji, w dominującej organizacji przestrzeni i w narzucanych formach odczuwania czasu.