Rembrandt Harmenszoon van Rijn (1606-1669) to czołowa postać holenderskiego Złotego Wieku. Ten malarz, grafik i rysownik był artystą wyjątkowym. Okrzyknięty geniuszem europejskiego baroku i mistrzem światłocienia już za życia zdobył sławę w całej Europie. Jak wszyscy malarze w tamtych czasach rozpoczynał od klasycystycznych dzieł, osiągając już za młodu doskonałość. Był jednak artystą niepokornym; nie ulegał powszechnie obowiązującym trendom w malarstwie, za to czerpał z nich to wszystko, co odpowiadało jego koncepcji sztuki. Charyzmą i silną osobowością Rembrandta przeniknięty jest cały jego dorobek artystyczny. Dojrzała twórczość zachwyca przejawami wolnego i niepokornego ducha, a innowacyjne, będące owocem nieustannych poszukiwań, podejście do sztuki malarskiej przez sztuki malarskiej przez całe wieki inspirowało artystów, do dziś stanowiąc dla nich niedościgły wzór.