W publikacji wskazano nową konwencję poznawczą prawa, pozwalającą opisać teoretyczny problem podziału prawa na publiczne i prywatne w innym aspekcie, niż dotychczas powszechnie próbowano to czynić na gruncie nauk prawnych. Rozgraniczenie prawa publicznego od prawa prywatnego jest bowiem kwestią poznania, a granicę wyodrębnienia tych dwóch części prawa można przeprowadzić w sposób jasny i pewny, wbrew spotykanym w naukach prawnych sceptycznym poglądom w tym względzie. Podstawą takiego twierdzenia jest przekonanie, że poznanie prawa jako zjawiska społecznego ma w dużej mierze charakter konwencjonalny i zależy od wyboru aparatury pojęciowej, przy pomocy której to prawo jest opisywane.
"Książka jest rzadkim w naszej literaturze prawniczej - i nieczęstym w ogóle w literaturze prawniczej - opracowaniem z zakresu teorii prawa, którego Autor posiada głęboką wiedzę teoretyczną i praktyczną z istotnego działu prawa, w tym przypadku prawa administracyjnego w styku z prawem konstytucyjnym i prawem cywilnym (...), dzięki czemu nie jest to dzieło nastawione na samo uprawianie teorii na wysokim poziomie abstrakcji, lecz na uprawianie teorii celem różnorakiego zastosowania efektów refleksji ogólnoteoretycznej w teorii poszczególnych działów prawa, w tzw. dogmatyce prawa i w praktyce".