„Partyjniackie oligarchie III RP” to próba odpowiedzi na pytanie, czy przez ponad 20 lat budowy III RP powstało nowoczesne i demokratyczne państwo, czy raczej skansen niebezpieczny dla jego twórców i obywateli. Autor na podstawie zagranicznych publikacji badawczych próbuje zdefiniować system kreacji oraz sprawowania władzy publicznej w III RP i zauważa: • XIX-wieczny system partyjno-polityczny zamiast demokracji przedstawicielskiej, • rządy partyjnych oligarchii i kult jednostki zamiast demokracji w partiach politycznych, • zawłaszczanie państwa przez niekompetentne nomenklatury partyjne zamiast profesjonalnych kadr w warunkach rozkładu instytucji publicznych. Podjęta analiza prowadzi do wniosku, że sprawujący, zazwyczaj w drodze przypadku, władzę publiczną partyjni aparatczykowie realizują nieprofesjonalne i krótkoterminowe cele, co przyczynia się do: • utrwalania zacofanej i represyjnej administracji, • uchwalania wadliwego prawa, • fatalnego stanu infrastruktury drogowej i destrukcji kolei, • upośledzenia technologicznego i naukowego.