Wydanie 2012r. Oprawa twarda. Strony 320. Format 13x20,5cm. Rosyjscy historycy utrzymują, że klęska Armii Czerwonej w 1941 roku była bezpośrednią konsekwencją wielkiej czystki lat 1937–1938, podczas której Stalin wyeliminował najlepszych i najbardziej błyskotliwych dowódców. Czy jednak rzeczywiście na wojsko spadł wówczas tak druzgocący cios? Czy ci zlikwidowani dowódcy, z Tuchaczewskim na czele, naprawdę byli geniuszami sztuki wojennej? Czy Stalin rzeczywiście wolał otoczyć się samymi głupcami i pochlebcami? I czy panicznie bał się Hitlera? Suworow analizuje dostępne informacje i jak zwykle dochodzi do własnych wniosków, zupełnie odmiennych od opinii uznanych historyków. Twierdzi, że dominacja reprezentowanego przez Stalina łagodniejszego nurtu komunizmu – a nie na przykład bestialskiego marksizmu w wersji Trockiego – była w owym czasie korzystna i dla Rosji, i dla całego świata.