I połowa lat 50. Władza ludowa umacnia się w Polsce, namawia chłopów, posiadających małe gospodarstwa rolne, do wstąpienia do spółdzielni, obiecując również szybką elektryfikację wsi oraz budowę bloków mieszkalnych spółdzielczych. Ludzie jednak ciągle są nieufni wobec zmian, mówi się, że “co wybudujesz, podatkami obłożą, czym się pochwalisz, to doniosą komu trzeba, a ci naślą kontrolę”. Na tym tle Autorka w sposób barwny i optymistyczny pokazuje wieś Pawłowice, w której mieszkające dwie rodziny: Jasnotów i Rucińskich przygotowują się do ślubu Cześka z Zuzią, są obecne podczas uroczystości ślubu w kościele i bawią się hucznie na weselu. Poznajemy charaktery, postawy i sądy poszczególnych biesiadników, w tym charakterystycznego skrzypka z Błonia oraz księdza proboszcza, choć popierającego obecną władzę i lubianego przez mieszkańców wsi, to będącego na cenzurowanym w Urzędzie Bezpieczeństwa.