Podczas mroźnej zimy przychodzi na świat chłopiec o najpiękniejszych oczach, jakie widział świat. Jego mama umiera podczas porodu, a on trafia do sierocińca w Niemarzeniowie jako siódma grudniowa sierota. Dorastając w sierocińcu, chłopiec marzy o swoim najbliższym przyjacielu z odległego zakątka świata. Jest już trochę starszy, chodzi do szkoły, wspaniale się uczy, ale wciąż brakuje mu najbliższej osoby. Pisze rymowane listy, chowa je do butelek i wysyła do swojego upragnionego przyjaciela przez rzekę Nadzieję. Każdego dnia czeka na odpowiedź i liczy na to, że wszystkie dzieci mają gdzieś na świecie powierników swoich marzeń i myśli. Pewnego dnia otrzymuje list zwrotny – rymowaną informację o tym, że jego przyjaciel się znalazł i odwiedzi go podczas wakacji. Kiedy dochodzi do spotkania, chłopiec nie ma wątpliwości, że to właśnie Duży z Nikąd jest osobą, na którą zawsze czekał.