Inkowie zajmują szczególne miejsce w masowej wyobraźni, związane z egzotyką, tajemnicą, bajecznym bogactwem. Równie fascynujące jak materialne pozostałości ich kultury są także intelektualne osiągnięcia ich cywilizacji. Inkowie stworzyli swoje imperium w bardzo krótkim czasie, zaledwie około stulecia, choć nie dysponowali żadną istotną przewagą technologiczną ani militarną. Źródło ich sukcesu tkwiło w zręcznej polityce wspieranej przez skuteczną propagandę, której jądro stanowiła imperialna doktryna religijna. Właśnie tę doktrynę przybliża czytelnikom książka dwóch największych znawców kultury i archeologii andyjskiej. Jan Szemiński, profesor Uniwersytetu Hebrajskiego w Jerozolimie, zajmuje się dziejami Inków od VI do XVIII wieku. Autor m.in. De las vidas del Inka Manqu Qhapaq (1997) i Wira Quchan y sus obras (1997) Mariusz Ziółkowski, profesor archeologii ameryk w Instytucie Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego, specjalizuje się w etnohistorii i archeologii państwa Inków, od 1978 r. prowadzi badania na terenie Andów. Autor kilkudziesięciu artykułów i trzech książek o historii i kulturze Inków.