Dziś, gdy połowa mieszkańców Ameryki Łacińskiej nadal żyje w ubóstwie oraz gdy znaczna część pozostałej połowy ledwo wiąże koniec z końcem nie mając przed sobą dostępnych gdzie indziej perspektyw, wiele osób nadal patrzy na państwo jako na źródło sprawiedliwości społecznej. Choć wydaje się, że Che Guevara stał się już dla młodych ludzi z zamożnych krajów niegroźnym kapitalistycznym towarem, dla milionów latynoamerykanów i mieszkańców innych nieszczęśliwych krain nadal pozostaje on istotą z krwi i kości, która wcieliła się w dominujące instytucje. Niniejsza książka nie ma na celu pokazania jedynie brutalnej prawdy. Zwraca się także ku przedstawieniu alternatywnej ścieżki rozwoju dla ludności krajów rozwijających się. Taki jest właśnie cel esejów: „Liberalizm Ameryki Łacińskiej – Ułuda?” oraz „Indywidualistyczna tradycja Ameryki Łacińskiej”, które zamieszczone zostały tuż po tekście o Che Guevarze. Pierwszy z nich omawia reformy, którym nie udało się zmienić rzeczywistości krajów rozwijających się, zaś drugi stanowi próbę ocalenia przed zapomnieniem długiej tradycji wolności wśród latynoamerykanów – nazwijmy ją tradycją antycheguevarowską – w nadziei, że może ona posłużyć jako inspiracja dla przyszłego społeczeństwa ludzi wolnych. Demaskowanie mitu to pierwszy krok na tej drodze.