Każdy człowiek płacze – politycy również. A jednak o płaczu wciąż niewiele wiadomo. Książka przedstawia łzy jako zjawisko biologiczne, psychologiczne, komunikacyjne i społeczno-kulturowe. Autorka analizuje sześć przypadków płaczu polskich polityków. Sprawdza, czy płacz może być skutecznym środkiem retorycznym w walce o wyborców oraz konfrontuje swoje obserwacje ze stereotypem kobiety, mężczyzny i polityka. Odpowiada na pytania, jakie okoliczności skłoniły polityków do płaczu oraz jak wyglądały łzy polityków. Szuka możliwych przyczyn płaczu oraz prawdopodobnych reakcji społecznych na łzy. Zastanawia się również, co łzy polityków mogły komunikować odbiorcom.