Celem publikacji jest kształcenie umiejętności konstruowania różnych form wypowiedzi pisemnych. Z książki można korzystać w całym cyklu nauki gimnazjalnej. Materiał zawarty w kolejnych rozdziałach łatwo dostosować do każdego programu nauczania i do każdego podręcznika. Poloniści znajdą tu odpowiedzi na pytania: – Jak pracować z uczniem, by swobodnie sobie radził z pisaniem tekstów różnego typu? – W jaki sposób połączyć kształcenie umiejętności pisania z kształceniem literackim? – Co zrobić, by uczeń sprostał wymaganiom stawianym na egzaminie kończącym gimnazjum, a jednocześnie jak uniknąć uczenia pod testy i egzaminacyjne klucze odpowiedzi? Każdy rozdział zawiera przystępnie podane wiadomości o danej formie wypowiedzi, literackie i publicystyczne przykłady, pytania i polecenia sprawdzające zrozumienie tekstu oraz ćwiczenia językowo-stylistyczne i redakcyjne. Szczególną zaletą książki jest różnorodność zadań: zamkniętych i otwartych, wymagających krótszych i dłuższych odpowiedzi, łatwych i bardziej skomplikowanych, poważnych i żartobliwych, związanych z doświadczeniami i zainteresowaniami ucznia, z obowiązującymi lekturami, z wiedzą o przeszłości i współczesności. Autorka uwzględnia możliwości zarówno uczniów słabszych, jak i uzdolnionych polonistycznie. Tytuł Lekcje pisania jest nieco prowokacyjny. Zaproponowane w książce zadania w niczym nie przypominają nudnych zajęć szkolnych, lecz dowodzą, że lekcje mogą być ciekawe, uczyć zarówno reguł pisania, jak i wdrażać do krytycznego myślenia, rozwijać oryginalność, wyrabiać wnikliwość i rzetelność. Tytuł książki jest też formą polemiki autorki z brykami, którym nadaje się szumny tytuł: „Sztuka pisania”, zapominając często o tym, że aby być artystą słowa, trzeba wcześniej nauczyć się rzemiosła i krok po kroku ćwiczyć podstawowe umiejętności – niekoniecznie w nudny i schematyczny sposób.