Praca Nicolasa Leviego: „Kto rządzi w Korei Północnej?” jest dziełem pionierskim w polskiej literaturze, mamy tu bowiem do czynienia z pierwszą próbą analizy klasy rządzącej w KRLD oraz procesu podejmowania decyzji w północnokoreańskim establishmencie. Badanie najnowszych dziejów Korei Północnej, w tym jej wewnętrznego systemu politycznego, jest zadaniem niezwykle trudnym, złożonym i wymagającym od badacza wielkiej rozwagi i ostrożności zarówno w opisie wydarzeń, jak i ocenie historycznych faktów. Te same słowa, gesty i symbole mogą mieć zupełnie inne znaczenie w zależności od adresata przesłania, kontekstu, momentu historycznego. Należy pamiętać, że badanie Korei Północnej, jednego z najbardziej zamkniętych reżimów świata, wciąż przypomina badanie góry lodowej: skala informacji, do których mamy dostęp, jest bardzo ograniczona, a oficjalne enuncjacje − wyjątkowo mało wiarygodne. Samo podjęcie tego tematu przez autora jest zatem wyzwaniem zasługującym na uznanie. Z zadania Nicolas Levi wywiązał się w sposób wzorowy. Źródła wykorzystane w pracy są imponujące, zarówno pod względem liczby, jak i ciężaru gatunkowego. Mamy tu zatem nie tylko monografie, pamiętniki dzieł twórców systemu, ale też relacje północnokoreańskich uciekinierów, z którymi autor osobiście rozmawiał podczas pobytu w Korei Południowej, oraz sporo informacji niejawnych, pochodzących od osób, utrzymujących oficjalne kontakty z północnokoreańskimi dyplomatami, politykami i dziennikarzami. W rezultacie powstała książka, która ujawnia nieznane polskiemu czytelnikowi wydarzenia, fakty, procesy i mechanizmy rządzące ostatnim na ziemi państwem totalitarnym.