Znajomość kociej psychiki w porównaniu ze znajomością psiej natury jest niestety niewielka. Wiele nieprawdziwych opinii na temat kotów psuje kocio-ludzkie relacje. Poza tym ludzie poświęcają kotom zbyt mało czasu, wychodząc z założenia (także fałszywego), że kot jest samotnikiem i najlepiej poradzi sobie sam. Dzięki książkom, takim jak „Koci detektyw”, pisanym przez znawców kociej natury, można uniknąć nieporozumień i kłopotów w kocio-ludzkich związkach. Autorka słusznie zauważa, że opieka nad zwierzęciem ma być przyjemnością dla obu stron a podstawą sukcesu w wychowaniu kota jest pozwolenie mu na bycie po prostu kotem. Nie zgadzam się z autorką tylko w przypadku żywienia kotów. Moim zdaniem sucha karma to nie wszystko, a kot powinien dostawać bardzo urozmaicone jedzenie. Książkę polecam wszystkim tym, którzy pragną poznać lepiej kocie charaktery.