Fascynujące wprowadzenie do historii uwikłania kobiet w sztukę. Książka ta w zamierzeniu ma być ogólnym wprowadzeniem do historii aktywności kobiet na polu sztuki. Omawiam w niej artystki, które zdecydowały się zająć profesjonalnie malarstwem, rzeźbą bądź inną dziedziną, oraz ideologie, które narzucają kobietom taki a nie inny rodzaj produkcji i przedstawiania. Staram się w niej także rozpoznać najważniejsze problemy i nowe kierunki badań, które mają szansę wzbogacić studia historyczne na temat artystek i podsumować wyniki prac opublikowanych do tej pory. Skupienie się na zagadnieniach pojawiających się jednocześnie w dwóch obszarach tematycznych - kobieta jako twórczyni i kobieta jako przedmiot przedstawienia - pozwala objaśnić dyskursy, które wykuwały i rozpowszechniały idee odnoszące się do kobiet i kobiecości w określonych momentach historii. Właśnie w miejscu przecięcia się twórczości i reprezentacji uświadamiamy sobie bowiem to, co nie zostało przedstawione lub powiedziane, czyli wszystkie opuszczenia i przemilczenia, które ujawniają potęgę ideologii kulturowej. - z Przedmowy autorki W tym znamienitym studium Whitney Chadwick pod znakiem zapytania stawia przekonanie, że wybitna artystka jest wyjątkiem w regule, któremu udało się "przekroczyć swą płeć" i dzięki temu stworzyć znaczące dzieła sztuki. Choć przyznaje, że zwykle nie dostrzega się ogromnych zasług dla kultury wizualnej, jakie mają kobiety różnych epok, jej rozważania nie sprowadzają się wyłącznie do próby ustanowienia alternatywnego, kobiecego kanonu: Chadwick przygląda się od nowa nie tylko samym dziełom, ale też przyczynom, dla których postrzegano je jako mało ważne, i analizuje je w bezpośrednim odniesieniu do płci kulturowej. Omawiając feminizm i jego wpływ na reewaluację twórczości kobiet, autorka odwołuje się do związanych z nimi kwestii: pochodzenia etnicznego, klasy społecznej i seksualności.