Wszystko, co wiem, wszystko, co potrafię nigdy nie wystarczy, by odpowiednio kierować ludźmi, bo nie potrafię rozpoznawać emocji. Na uniwersytecie mówiono mi, że wiadomo dokładnie czy jestem motorem, czy oporem w systemie. Mówiłem wtedy, że to zależy od frekwencji. Chciałem przez to powiedzieć, że moja wydajność zależna jest od warunków. Tak o sobie mówi Peter Schmidt, doktor nauk w dziedzinie geofizyki, doskonały matematyk, a z czasem okazało się, że również pisarz i wykładowca, a może raczej mówca. Człowiek z Zespołem Aspergera. A w ten sposób charakteryzują go ci, którzy spotkali go na różnych etapach jego dorosłego życia: Pan Schmidt jest samotnym wilkiem, który potyka się o własną inteligencję. Ale Pan nie może albo nie chce opanować reguł życia w stadzie, panu brakuje zasad, które każde dziecko w szkole podstawowej ma już opanowane. Mimo tych wszystkich ograniczeń Peter Schmidt odnajduje – po bardzo dokładnej i wnikliwej analizie kilku kandydatek – kobietę, z którą udało mu się zbudować szczęśliwą rodzinę i dom, w którym wszyscy czują się dobrze. O tym, że ma Zespół Aspergera dowiedział się przez przypadek, będąc już dojrzałym, żonatym mężczyzną. I o tym wszystkim jest ta książka, bardzo mądra, głęboko refleksyjna, a zarazem pogodna i pełna humoru. Książka dla każdego.