Codzienna aktywność stawia przed nami konieczność wchodzenia w relacje z innymi ludźmi. Moment, w którym człowiek rozpoczyna komunikacyjne spotkanie z drugim człowiekiem, jest zarazem początkiem rytuału interakcyjnego – codziennego i nieodświętnego, a jednak na swój sposób służącego „uświęcaniu” jednostek, a przede wszystkim organizującego i wyznaczającego ramy i porządek wszelkich kontaktów interpersonalnych. Takie założenie przyjmuje autorka niniejszej książki, starając się pokazać, w jaki sposób – w ramach wspomnianego rytuału interakcyjnego – za pomocą działań językowych budujemy więzi międzyludzkie: jak najpierw nawiązujemy je, potem podtrzymujemy oraz pogłębiamy, a także jak chronimy je w sytuacjach interakcyjnego zagrożenia i odbudowujemy, jeśli zostały naruszone lub zerwane. Analizie zostają więc poddane kolejne fazy procesu tworzenia więzi interpersonalnej i przejawiające się w nich współczesne konwencje działań komunikacyjnych oraz stałe i powtarzalne zachowania werbalne i niewerbalne. Przedmiotem zainteresowania autorki jest jednak nie tylko językowy kształt owych zrytualizowanych zachowań, ale przede wszystkim ich skuteczność rozpatrywana na dwóch poziomach: na poziomie pragmatycznym, gdzie miarą owej skuteczności jest osiągnięcie przez mówiącego własnej jednostronnej korzyści, oraz na poziomie interakcyjnym, gdzie za sukces uznaje się utrzymanie relacji z drugim człowiekiem w stanie nienaruszonym, a nawet jej pogłębienie.