Idea pracy wolontariackiej nabiera współcześnie szczególnego znaczenia wśród młodych dorosłych, jak i starszych pokoleń. Autor książki, odpowiadając na tendencje społeczne, opisuje rozwój idei dobroczynności i wolontariatu od czasów starożytnych do współczesnych. Podejmuje także omówienie misji wolontariusza, odniesień prawnych oraz charakteryzuje wolontariat w wybranych modelach polityki społecznej. Stworzył opracowanie merytoryczne, porządkujące temat od czasów najdawniejszych do współczesnych. Jak argumentuje autor, „Sama koncepcja wsparcia społecznego, jak i wynikające z niej rekomendacje praktyczne odwołują się do poczucia wspólnoty. Otwiera to przed pedagogiką społeczną możliwość wykorzystania wolontariatu jako istotnej formy i być może metody edukacyjnej, ukierunkowanej na kształtowanie postaw prospołecznych w ogóle, własny rozwój ochotników i – mówiąc językiem Heleny Radlińskiej – »budzenie drzemiących w jednostce utajonych« aspiracji do świadomego, dojrzałego, odpowiedzialnego kreowania rzeczywistości społecznej”