Jest to pierwsza encyklika poświęcona całkowicie ekologii, uznanej za jedno z najważniejszych wyzwań naszych czasów. Tekst podkreśla związek między ochroną przyrody a sprawiedliwością społeczną, wskazując, że ekologia jest kwestią sprawiedliwości zarówno wobec przyszłych pokoleń jak i ludów najuboższych, najbardziej zagrożonych konsekwencjami zmian klimatycznych. Papież wskazuje na konieczność globalnej solidarności i odnosi się do kwestii tzw. ekologii ludzkiej, czyli ochrony warunków moralnych życia ludzkiego, podniesionej już przez św. Jana Pawła II w encyklice "Centesimus annus" z 1991 roku. Papież Franciszek w trosce o nasz wspólny dom z charakterystyczną dla siebie wrażliwością i wnikliwością próbuje nie tylko opisać objawy obecnej sytuacji, ale także dotrzeć do ich przyczyn, by przedstawić właściwe rozwiązania. Proponuje ekologię integralną, która obejmować będzie szczególne miejsce człowieka w tym świecie, wyznaczone mu przez Boga, oraz jego relacje z otaczającą rzeczywistością.