Ekrany piśmienności nie mają charakteru nowinek technicznych, nie roszczą sobie pretensji do roli przewodnika po najnowszych zjawiskach cyfrowej piśmienności.Mimo to rozważania czternastu autorów (wśród nich klasyków tematu) wpisują się w zestaw pierwszorzędnych problemów zapośredniczonej technicznie piśmienności, zwłaszcza dotyczących teorii i praktyki pisma ekranowego. Autorzy antologii proponują zatrzymać się na chwilę w tym pochodzie nowości i spojrzeć nieco wstecz, by to, co przed nami, uczynić bardziej zrozumiałym, a może i bardziej przewidywalnym.