Książka „drugi brzeg Oki” to relacja z długiego szlaku łagierniczego autora, obejmująca lata od 1944 do końca 1956.
Jest to pozycja szczególna nawet wśród bogatej literatury wspomnieniowej, traktującej o pobycie Polaków w sowieckich łagrach ze względu na wręcz naukowe podejście
autora do tworzenia obszernej i wnikliwej relacji z poszczególnych
etapów zesłania. opatrzona jest w szczegółowe mapki i plany obozów, dokładne ich opisy i listy nazwisk autentycznych funkcjonariuszy służb specjalnych i administracji sowieckiej.
Długa i szczegółowa jest też lista współtowarzyszy niedoli z obozów w Ostaszkowie i Riazaniu, tym cenniejsza, że weryfikowana z pomocą trzech kolegów, którzy przeżyli wraz z autorem i których wymienia z wdzięcznością z imienia i nazwiska we wstępie do swoich wspomnień.