Czy dni są za krótkie tylko zimą, kiedy szybko zapada zmrok i trzeba się wcześnie kłaść spać? Otóż nie – dla Calvina każdy dzień jest za krótki, bo nigdy nie starcza mu czasu, aby pobawić się we wszystkie zabawy albo obejrzeć wszystkie filmy w telewizji. Jak zwykle bohater ma problemy z opiekunką do dzieci, rodzice zaś nie chcą go słuchać i zmuszają do odrabiania lekcji. Z kolei pani wychowawczyni nie przyjmuje do wiadomości faktu, że Calvin tak naprawdę jest „Chłopcem Przeznaczenia”, i czas spędzany w szkole wykorzystuje na rozmyślania o podróżach do innych galaktyk. Nieznośne jest też zachowanie Zuzi, sąsiadki Calvina, która nie chce stać się ofiarą antyfeministycznych zasadzek przygotowywanych przez klub PFUJ (Precz Fstrętnym Uciążliwym Jędzom) w składzie: Calvin i Hobbes.