Oddajemy do rąk Nauczycieli i uczniów kolejną edycję powszechnie znanego i cenionego od 40 lat „Zbioru zadań z chemii” Krzysztofa M. Pazdry. Zbiór był wielokrotnie wznawiany przez czterech kolejnych wydawców pod kilkakrotnie modyfikowanym tytułem określającym adresata. Obecne, nowe wydanie zbioru zadań, zmienione i rozszerzone, obejmuje wszystkie wymagania programowe kształcenia w zakresie rozszerzonym. Współautorka zbioru, Anna Rola-Noworyta, zadbała o jego aktualizację merytoryczną i terminologiczną oraz uzupełniła odpowiedzi do zadań tak, że zawiera je każde zadanie, zgodnie z informacją na okładce. Zbiór kończy się skorowidzem rzeczowym polsko-angielskim. Redaktor Informacje dla Nauczyciela Różnice w stosunku do wydań z lat 2003–2010 polegają na dodaniu nowych podrozdziałów (9.10. Iloczyn rozpuszczalności. Rozpuszczalność molowa i 9.11. Teoria Brønsteda). Ponadto zwiększyliśmy liczbę zadań z chemii organicznej, zmieniliśmy strukturę rozdziału 18. i dodaliśmy związane z tym aneksy (18. Sposoby rysowania wzorów związków organicznych i 19. Rodzaje izomerii). Usunęliśmy zadania na poziomie gimnazjalnym, ale zachowaliśmy zadania trudne, oznaczone dwoma gwiazdkami. W początkowej części zbioru przedstawiliśmy najważniejsze informacje o aktualnych zaleceniach Polskiego Towarzystwa Chemicznego w dziedzinie nomenklatury związków nieorganicznych, powszechnie lekceważonych w podręcznikach szkolnych, wydawanych od 1998 r. (patrz K.M. Pazdro, Chemia w Szkole, 6/2012). W odpowiedziach do zadań związanych z nomenklaturą używaliśmy też nazw zdezaktualizowanych, poprzedzając je określeniem „dawniej” (patrz odpowiedzi do zadań 7.34 i 12.85), aby umożliwić uczniom zdanie matury w oparciu o arkusze maturalne zawierające zadania z anachronizmami. Wprowadziliśmy powszechnie przyjęty w podręcznikach akademickich, polskich i obcojęzycznych, system zapisywania wzorów elektronowych Lewisa. Jeżeli zadania zawierają kilka wersji oznaczonych literami a, b, c itd., to każdą z nich należy traktować jak oddzielne zadanie. Natomiast pytania w obrębie jednego zadania oznaczone cyframi 1, 2, 3 itd. stanowią części składowe tegoż zadania. W większości nowo wydanych podręczników do rozszerzonego zakresu nauczania chemii w liceach można trafić na przestarzałe ujęcia merytoryczne, terminologiczne i dydaktyczne. Autorzy zbioru polecają podręcznik (w postaci trzech modułów) wydany przez Oficynę Edukacyjną * Krzysztof Pazdro: 1. K.M. Pazdro, Fundamenty, Warszawa 2012 2. W. Danikiewicz, Związki organiczne, Warszawa 2013 3. K.M. Pazdro, Pierwiastki i związki nieorganiczne, Warszawa 2012 Moduły 2. i 3. są na tyle niezależne, że mogą być wykorzystywane w kolejności uznanej przez Nauczyciela za odpowiednią, i dlatego ten zestaw nie został oznaczony tradycyjnie jako części z kolejnymi numerami. Wydawca dołożył wszelkich starań, aby polecany zestaw podręczników był na najwyższym poziomie. Informacje dla Ucznia Do zbioru są dołączone 4 barwne wkładki. Nie kupuj używanego egzemplarza bez kompletu wkładek, bo bez nich nie rozwiążesz wielu zadań. W końcowej części zbioru zamieściliśmy aneksy i tabele. Warto się z nimi zapoznać (ponieważ zawierają ważne informacje) i – w miarę potrzeby – z nich korzystać. Zadania zawarte w zbiorze obejmują wszystkie obowiązujące treści nauczania chemii, przewidziane programowo w zakresie rozszerzonym dla uczniów liceów i techników. Większość rozdziałów i podrozdziałów poprzedziliśmy przykładami z analizą problemu, rozwiązaniem (często różnymi sposobami) oraz uwagami o wykonywaniu podobnych obliczeń. Analiza problemu stanowi komentarz do podstawowych pojęć i praw chemicznych, wskazujący zasady ich wykorzystywania w zadaniach rachunkowych. Stopień trudności zadań oznaczyliśmy umownymi znakami (gwiazdkami). Brak gwiazdki oznacza zadanie łatwe, przeznaczone dla wszystkich uczniów. Jedna gwiazdka (*) sygnalizuje zadanie trudniejsze, lecz nieprzekraczające możliwości ucznia, który rozwiązywał już zadania proste tego typu. Dwie gwiazdki (**) oznaczają zadanie trudne, przeznaczone dla uczniów ambitnych, zamierzających zdawać maturę międzynarodową, przygotowujących się do olimpiad krajowych lub międzynarodowych, niekoniecznie chemicznych. Uczeń ambitny to taki, który najpierw sam rozwiązuje zadanie, a następnie konfrontuje swój wynik z odpowiedzią podaną na końcu zbioru. W przypadku rozbieżności szuka błędu w swoim rozwiązaniu. W ostateczności może skorzystać z rozwiązań zadań trudnych (**) zamieszczonych na stronie internetowej wydawnictwa www.pazdro.com.pl/rozwiazania.pdf