Morze Sródsowieckie (dawniej zwane Śródziemnym) z Morzem Czerwonym (tak, tak - tej samej barwy co sztandary powiewające na cześć Kochanej Ojczyzny) ma połączyć Kanał Sowiecki. Rusza więc wielka budowa - Sowkanałstroj. Nasz bohater, Piotr Nikoła-jewicz Bezgołosow - homo sovieticus - przebywający w więzieniu, a potem w północnym łagrze, rwie się, aby wziąć udział w tym do­niosłym dziele. Czy jednak uda mu się wydobyć choć jeden kosz piasku z pustynnego podłoża, położyć choć jeden kamień (pocho­dzący oczywiście z rozbiórki piramid) ku chwale wielkiego towa­rzysza Stalina i Państwa? Budujemy kanał to satyra na system totalitarny panujący w ZSRR. Ukazuje ona przepaść dzielącą ideologię i propagandę od rzeczy­wistości, bawi absurdalnymi pomysłami na życie „po sowiecku", ale jednocześnie przestrzega przed prawdziwym obliczem totalitary­zmu. Przez badaczy literatury wymieniana jest tuż obok Zapisków oficera Armii Czerwonej Sergiusza Piaseckiego.