Książka jest wynikiem wieloletniego namysłu nad źródłami mądrości, nad pochodzeniem mowy, nad sensem sensu uprawiania sztuk i nauk oraz nad możliwościami dobrego bycia, które dąży do jedności słowa i czynu. Eseje w niej pomieszczone to rodzaj rozmowy z mistrzami duchowymi autora: mędrcami starożytnymi (Heraklitem, Platonem, Sokratesem, Hezjodem, Homerem) i współczesnymi (Giorgio Agambenem, Giorgio Collim, Aby Warburgiem, Walterem Benjaminem, Pascalem Quignardem).