Białoruski historyk Anatol Taras podjął się wielkiego dzieła całościowego opisania nie tylko stosunków polsko-rosyjskich, ale również sytuacji wewnętrznej samej Polski, na przestrzeni ponad 250 lat. W tej popularno-naukowej pracy rozpatrzone zostały wszystkie główne źródła konfliktów oraz konflikty (represje, spiski, konfederacje, powstania i wojny) pomiędzy Polską a Rosją od początku XVIII w. aż do połowy XX w. Najwięcej uwagi autor poświęcił rozbiorom Rzeczypospolitej w XVIII w.; narodowowyzwoleńczemu ruchowi Polaków i Litwinów w XIX w.; walce zbrojnej bolszewików z odrodzoną Polską w latach 1919-1920; inwazji ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 roku oraz sowietyzacji Polski po 1944 roku. Książka powstawała w latach 2006–2008 na podstawie materiałów zawartych w ponad 120(!) pracach historyków białoruskich, polskich i rosyjskich. Autor zaproponował w niej swoją własną koncepcję dotyczącą przyczyn, charakteru i właściwości konfliktów rosyjsko-polskich. Udowadnia w niej m.in., że konflikty te są przedstawiane w Rosji od dawna aż do dzisiaj w sposób jawnie i konsekwentnie stronniczy, głównie ze względu na wielkomocarstwowe i szowinistyczne podejście do nich historyków rosyjskich.